Kırkayaksın Sen! Şiiri - Mustafa Bulan

Ne kadar çok anlatsam anlamazsın
Bu hurafelere inanırsın sen.
Yer çekimi derim kavrayamazsın
Şeyhler, gavslar uçmaz, uçurursun sen!

Şeyhi uçurup, görürsün her yerde(!)
Boş çuval dik duramaz, uçar yelde,
Eğer uçmak yoksa şu ezberinde
Bir şarlatan bulur, öğrenirsin sen(!)

Kafan boştur, bak söylerim buradan;
Eğlenirler seninle, çaktırmadan,
Çokça paylaşırlar sosyal medyadan,
Montaj resimlere bayılırsın sen!

Keramet deyip kandırırlar seni,
Biat ettirip yönetirler seni,
Aklını alıp bitirirler seni,
Kokmuş ayaklara sarılırsın sen!

Hayatla ilgili sorgulamadan
İnandığın çok şey var; yalan dolan…
Bunlar kolay girer, çünkü boş kafan!
Yallanırken alttan kırkayaksın sen!

Olursa ayaklar baş, başlar ayak
Vallahi de herkes olur kırkayak(!)
Liyakat, ehliyet yok; torpil kıyak…
Her halta kader der, savunursun sen(!)

Kader der, suçu atarsın üstünden,
Allah’ı suçlar, sallarsın ezberden,
Sen her şeyi konuşursun gerinden,
Her ayak sende var, dolanırsın sen!

Menfaatin varsa koşarsın doğrudan,
Hem zalime eğilirsin doğrudan,
Kolayca dolanıp çıkarsın yoldan,
Münafıksın, alçaksın, yaltaksın sen!

Bulamoğlu boştur bazı kafalar,
Zokayı yutar bu kırkayaklılar,
Ne kadar anlatsan anlamaz bunlar,
Fazla kafa yorma, usanırsın sen!

Pendik/18.09.2025