Öldü: bir tutam bakışın kof yüreğinde
sabırlara gömdü kalan, bu hicranını.
giden, peşin hükümlere verdi açıkça;
sattı ulan kendini! üçe beşe saydı.
Ne söz ile aşk, ne çok sevişme
ne raysızmış ulan yıkılmaya müsait;
dört yol ağzı gibi her tarafa açık,
bu kahpeler ne ister, aşka etmiş biat!
insanın şerefsizi köpek gibi kudurur
dizeler karalayıp yol arar cevrine
alçaklığın dibini sinsice göze vurup
kırk yıllık teneşirin ne arar üstünde!
Kayıt Tarihi : 31.8.2015 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!