Kırk Yılda Şiiri - Günal Aydın

Sana gün aydınlanıyorken
Bana hayırlıydı geceler
Yorgunluk çayını içiyorken
Güneşin ilk sarhoşuydu heceler

Gül gülistandı sabahın
İçi yanıyordu akşamın
Gebe kalmıştım bir merhabana
Derin yangınlarım
Daha Derinlerini doğurdu yokluğunda

Sözüm bitti
İnan şu sensizlik
baştan sona felaketti
Geçti
Doğal afeti
Hem öyle böyle değil
Hiç bilmediğin gibi

Ne olur şiir diye okuma
Şair değilim
Dokunuyorsun kokunla
Sır sıklam oldum
Hasret yağmurunla
Özlemlerinde boğuldum derin sularında

Sana sabah bana gece
Çözülmeyen son bilmece
Hani olmazya bir harfle
İki hece
Bu kadar imkansızımsın
Dünya cehenneminde

Aldırmıyor um inanki
Vatanını sevmek gibi
Tepeden tırnağa
Aşk benimki
Hani derdikya
Kırk yılda bir misali