KIRK YIL SONRA ELAZIĞ' da

Ben, Elazığ Kız İlköğretmen Okulu mezunuyum. Üç yıl yatılı okudum o şehirde. O yüzden biraz Elazığ' lı hissederim kendimi belki de. Tam kırk yıl sonra tüm mezunlar okulumuzda buluştuk bu yıl.Öğretmenlerimizi, arkadaşlarımızı onca yılda sonra görmek,o nostaljiyi yaşamak muhteşem bir şey.Organizasyonda emeği geçenlere gönül dolusu teşekkürler. Arkadaşlarımla ilk defa 2008 de buluşabildim.O günün anısına yazdığım şiir aslında bu şiirimin temel taşıdır...Saygılarımla... BİR KAÇ AVUÇ YÜREKLİ KIZ Puslu bir eylül sabahı Göçmen kuşlar ayrılırken Elazığ’dan, Bir kaç avuç, yürekli kız geldi o şehre Güz yağmurlarıyla birlikte Uzak diyarlardan. İlk defa ayrılıyorlardı yuvadan; Biraz yorgun, biraz ürkek, biraz perişan Üzülmeyeceğini bilselerdi babalarının, O anda döneceklerdi geriye inan. Günleri aylara,ayları yıllara eklediler. Sevdiler, sevildiler, ağladılar, güldüler. Usta ellerde bir oya gibi işlendiler. Hamdılar, yandılar, piştiler… Orada, en iyi bahçıvanlar yetiştiler, Dünyanın en nadide çiçeklerini yetiştirdiler. Orada,en titiz kuyumcular yetiştiler; Dünyanın en değerli mücevherlerini işlediler. Orada,dünyanın en iyi nakkaşları yetiştiler; Çocukların yüreklerine; vatan, Bayrak,özgürlük,Atatürk yazdılar altın harflerle. Oradan ayrılırken her biri ayrı birer değerdiler. Elazığ Kız İlk Öğretmen Okulu’nu Üstün başarılarla bitirdiler. Onlar artık ÖĞRETMEN’diler O birkaç avuç yürekli kız, Babaları üzülmesin diye iyi ki geriye dönmediler… Naime KOÇ Özeren / 2008 / İzmir...