Kırk Yıl Sonra Şiiri - Aydın Çağıl

Sana tutulduğumdan beri,
Kırk yıl geçti!
Kırık bir kalple dolaştım yaban ellerde!
Körfezde rıhtımda, martıların denizi
Beyaza boyadığı, bir ilk yaz sabahı
Yürüyüşe çıkmış, ağarmış saçıyla
Beli bükülmüş bir adamım!
Geçmiş canlanıyor gözlerimin önünde!
Dünmüş gibi...
O anda karşıdan da nur yüzlü bir nine,
Yavaş yavaş yaklaşmakta!
Birbirimize bakıyoruz, bir yerlerden...
Tanışıyormuş gibisine....
Kırık bir kalple kırk yıllık geçmiş bir zaman!
Yığılıp kalmam yakındı her an!
Güç bela toparlanıyorum!
Yüreğim, bir çocuğun elindeki
Bir serçeciğinki gibi, o denli hızlı çarpmakta ki!
Hafif bir tebessümle yollarımıza devam ederken...
Geriye dönüp, bir daha bir daha bakmıyorum!
Bundan sonra yanık ve kırık bir kalple,
Yıllarla arkadaşlığım, devam etse de olur,
Etmese de!