Kırk Yıl sonra 2-Nasip Olmadı mı

…
“-aaah ulan ahhh!
anasını satdımın,
ne günah işledik bilmem ki
feleği baya,
gücendirmişiyin’ belli
değilse; …
beninen ne alıp-veremediği var ki
fırlatıp atmış bizi,
gurbet ellere
her birimizi bir yerlere,
harabolmuş evyerimiz
kayıp olmuş esamemiz
yolumuz düşse nere geliriz,
gerçi hangi kapıyı çalsak,
olur buyur edenimiz
ammaaa,
ila ki birbirimiz…

ayağımızdan zencirlenmişiz
sankı biz oralara
mahkum olmuşuyuz
kendi kendimize
ne düğün,
ne bayram bilmişiz
ne de hiç değilse
anamızın bobamızın
son nefesinde yetişip de
bir damla su vermişiz”
“-nasip değilise yapcak bişiy yok”
“-orası öyle de
bu güne kadar selam alıp vermemişiz
bizim deyeceğimiz hiç kimseye.”
……..

“-oysa;
hep sıkıntısını çekmişiyiz yıllarca
uykumuz kaçmış gece yarılarında
…….
“acaba nasıllar”
açlar mı, açıklar mı,
hastalar mı…,
sobalarını yakan oluyor mu
başlarında bi iş mi var acaba diye…
içimizi yakmış yollar boyunca
“sizlere ömür” duyma, gaygıları
oooooooof of,
şimdi neye yaradı…
hıhnm”
kimimiz kaldı ne biliriz..”