Kırk Yıl Boyu Savaştım Şiiri - Zeki Günay

El uzattım dünyaya toza toprağa bulaştım,
Gelen her dert her acıyı sabretmekle alıştım.
Susuz gülleri suladım peygambere ulaştım.
Şeytanlarla insanlarla kırk yıl boyu savaştım.

Mezar taşları yastık gökyüzü yorganım oldu,
Yüzümü saran çiçekler gece olunca soldu.
İçimdeki acımı gözlerim yüzüme vurdu,
Şeytanlarla insanlarla kırk yıl boyu savaştım.

Menfaat duvarı örenlerin kapısı olmaz,
Dünyalık mal arayanın dünyası solmaz.
Cahile boşa söyleme dünya kimseye kalmaz,
Şeytanlarla insanlarla kırk yıl boyu savaştım.

On altı yaşında Ak'ı, saçıma düşürdüler,
Leş yiyen akbaba gibi tepemde üşüştüler.
Malı mülkü tarlayı tapıları bölüştüler,
Şeytanlarla insanlarla kırk yıl boyu savaştım.

Kul Zeki yazma sen artık beş kıtadan öteye,
Ne yazarsan yaz boşa birşey olmaz kötüye.
Kuşlar bile bakmaz oldu az çok dökülen tüye,
Şeytanlarla insanlarla kırk yıl boyu savaştım.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY