Kırk Yıl... Şiiri - Hüsnü Avcı

Bugün kırk yıl olacak eğer tamamlayabilirsem günü
Tam kırk yılını dolduracak ömrüme dolan o kocaman boşluğun...
Zaman akıp geçiverdi işte üzerimizden
Biliyor musun çok değiştim ben senden sonralarda,
Önce sigara içmeyi çoğalttım ve daha demli içer oldum çayımı
Hani derler ya zift gibi demli olmuş diye tamda o kıvamdaydı çayım ilk yıllarda...

Zaten sende bilirsin tutkularım yoktu hayata dair
Bak o konuda değişmedim sayılır sadece yaşayabilecek kadar kazandım
Yani zengin falan olamadım, kaç yıl sürdü bilmiyorum
Balkonun o sol köşesinde oturup soğuk bir şişe su sigaram ve telefonumla
Oturup şiirler karaladım her gece solumdan damlayan kelimelerle,
Öyle şair yazar falan da olmadım olamadım yanlış anlama
Karaladım gitti işte bir bir hayata ve aşka dair serzenişlerimi
Yani bir baltaya yine bir sap olamadım işte.

Zamanla artan ve beni saran bir boşluk olmaya başladı solumda
Cansız heyacansız kaldım öylece nice sonra midem vurdu önce
Zaten hep sorunluydu biliyorsun.
Çayımın demi azalmaya başladı önce şekerleride gitti bir bir...
Sigaram azaldı sonralarda bıraktım biliyor herkes
Sen söyleme kimseye de zulamda bir paket hep saklı durur
Aklıma geldiğinde bir duman çekebiliyorum sadece
Sonra unutuyorum, elimde sönüveriyor kendi kendine
Aklıma geldiğinde deyince hatırladım;
Beynimde arıza yapmıştı benim alzheimer diyorlardı sanırım adına bu meretin
İlk yıllarda iyiydi aslında dertlerimi unutuyorum sanıyordum
Hafızam siliniyormuş meğer sonradan anladım
Ha ne diyordum zulamda bir paket sigaram duruyor halen
Aklıma geldiğinde yeri bir duman çekebiliyorum içime
O elimde sönüyor öylece bazen parmaklarım yanıyor
Burada hemşireler dalga geçiyor kendinide bizi de yakacaksın bir gün diye
Ben ''biz zaten yanmadık mı diyorum'' anlamıyorlar ama gülüyorlar halime...
Boşluk sardı diyordum ya bu meletmiş işte yerleşen beynime
Sonradan fark ettim bende.

İhtiyarlık işte; Bazen aynı gazeteyi okuyorum günlerce,
Yürüyorum uzun uzun dönüyorum sonra unutuyorum amacımı öylece...
Buna da alıştım zamanla şimdilerde kağıtlara yazıp
Ceplerime koyuyorum, artık daha uzun yürüye biliyorum böylece
Tek sorun var amacımı yazmayı unutuyordum...
Sadece yürü yazıyordum kağıtlara sadece yürü,
Sonra yavaşça metodlar geliştirdim kendimce
İnsanlara tanıttım kendimi önce, çokta sevdiler beni sağ olsunlar...
Bir taksiciye adını soy adını söyleyebildim aklıma geldiğin bir anda
Sonra seni bulmasını ve beni tamda bugün kırk yılın dolduğu bugün
Sana getirmesini söyledim; Beni buraya getirdi bu mezarlığa mezarına
Adın yazıyor taşında ama bir ara unuttum gene kayboldum sandım
Korktum ağlamaya başladım taksici çocuk bir sigara tutuşturdu ağzıma
Tembih etmişim ona bir ara, unutmamış sağ olsun
Kırk yıl olacak bugünü tamamlaya bilirsem eğer
Tam kırk yıl senden kalan boşluğa sarılalı...
Unutmadım bu günü. Hazırlandım hep gelmek için, tıraş bile oldum hatta
Şaka yapacaktım sana bak daha gencim ben diye olmadı yapamadım işte yine Başaramadım güldürmeyi seni, Ağlıyorum görüyorsan eğer aldırma olur mu
Gül hatta hatırlıyorum...Gülmek çok yakışıyordu sana...

Hem ağlayayım elleme birazdan taksici çocuk götürecek beni
Ben yolda daha unutacağım, o yüzden elleme bırak ağlayayım ayak ucunda
Bak geliyor hatta gideceğim şimdi...
Elvada demeyeceğim sevgili şimdi taksici çocuğa tembihlerim sıkıca
O getirir beni her hafta mutlaka o yüzden veda etmeyeceğim sana
Hem hatırladım bak ben zaten sevmezdim vedaları...
Terk edilen ben olurdum hep hoşçakallar birikirdi avuçlarımda
Sende gitmiştin bak hatırladım şimdi hoşçakalsız dı hatta gidişin
Olsun ama ben veda etmeyeceğim sana...
Bugün kırk yıl dolacak sevgili tamamlayabilirsem eğer günü.
Her hafta geleceğim unutsam da; Niye kime neden geldiğimi
Ben terk etmeyeceğim seni... sen şimdi iki kere terk etmiş olsanda beni.

//Hüsnü Avcı//