Kırk yiğit ruhuyla... Şiiri - Erdinç Sert

Ergenekon’dan taşmış ırkımız bizim.
Yollarında taşlarında iz’imiz var.
Allahu Ekber Dağlarında mührümüz bizim.
Sularında,buzlarında, canımız var.

Zaferlere and içmiş kırkımız bizim.
Yüce Türk’tür ırkımız bizim.
Kitap’a yazılmış bahtımız bizim.
Zaferlere yemin, ahdımız var.

Vatan aşkıyla yoğrulmuş Türk’ün töresi.
Nice canlar ki! bu sevdayla düşer ateşe.
Olmadan şehit, Doğmaz Güneş Vatan’a.
Siper etmiş göğsünü,şühedalarım var.

Şehidim,ağlamam peşinden sıra.
Yansa da şu yürek,düşse de hara.
Savrulsak ta fırtına, kar,boranlarda.
Uğruna baş koyduğum, sancağımız var.

Tanrı Dağlarında yankılanır, Türkümüz bizim.
Yüce dağlar kadardır,Ülkümüz bizim.
Oğuzlardan soyumuz, budur farkımız bizim.
Kürşat’lardan,Şamiller’den şanımız var.

Fatih’ im dedi zafer,şahlandı o kutsi Burak.
Yedi Tepe’de yol aldı,Allah’ım bu ne ilahi bir sür’ at.
Kanatlandı gemiler, kanatlandı kır at.
Sur’larında, hala yankılarım var.

Son kalesi bu Türk’ün, son sancağı bu bayrak.
Ulubatlı Hasan’lar,Seyit Çavuşlar , Kürşad.
Kırk yiğit ruhuyla yaşar Türkoğlu Türk ancak.
Kalü Bela’ dan ülküm, sevdalarım var.

Allahu ekber nidaları titretirken arş’ı.
Yazıldı huşu içinde Türk istiklal marşı.
Şehitlerim bayrak oldu, yedi düvele karşı.
Mabetlerimde susmayan ezanlarım var.

erdinç sert