Kırk Yaş Şiiri Şiiri - Emsal Toprak

Tam kırk yıl olmuş geleli bu köhne dünyaya
Nasılda çabuk, hızlı ve apansız geçti yıllarım
Hayat denilen şu sonu ölüm olan rüyaya
Kırk yıldır öyle sıkı sarılmış ki kollarım.

Yaşım kırk demek niye bu kadar zor
Yoksa artık yaşlı denilmesinden mi korkuyorum
Deli gönlüm bir de seksen yaşındakine sor
Kazanan varmı ki bu rüyadan, ben ne umuyorum

Her gelen gün, gideni aratırmış meğer
Bu yaştan sonra varıyor farkına insan
Şu eskimek, yaşlanmak olmasaydı eğer
Kırkı ve elliyi nasıl anlatacaktı lisan

Denilmez mi ki üçler, kırklar, yediler
Erermiş kemale insan kırkında
Annesi bebeğinin kırkını bekler
Hazan mevsiminin her an farkında

Kırkından sonra azalırmış gözlerin feri
Çekilirmiş insanın dizinden derman
Ve en nihayet mutlaka gideceği yeri
Daha çok hatırlatırmış İlahi Ferman

Yürü artık gölgeler kaldı geride
Kaçtın gölgenden nefes nefese
Bir kırk yılın daha yok bil ileride
Kulak ver gaiplerden gelen bu sese

Emsal TOPRAK