Kırk yamalı Şiiri - Erdem Bağcı

kırk yamalı bir bohça....
içine ne varsa doldurmuşum....
bir sağlam düğüm atmışım ki...
çıkmasınlar kaçmasınlar der gibi....

gerekli gereksiz ne varsa....
atmış içine bir daha açmamışım....
bazılarını hatırlamıyorum bile....
geçtiğim yollarda bulaşan toz sanki....

temizlemeden kalmış öylece....
sadece buran pis bir koku....
mazimin karanlık köşesinde....
deşmenin bir anlamı var mı ki....

bu kadar gereksizdi madem.....
neden sakladım yıllarca....
tozlu raflarda duran şey....
şimdi neye yarar ki....

yirmi otuz belki de kırk yıl....
dönümde bakmamışım....
derinliklerimde kalan çıkını....
insan neden kurcalar ki....

açma kutuyu çıkarma kötüyü....
desen de nafile ihtiyar....
çöplükte gezen kediler....
elbette bir şeyler arar....
senin de aradığın gibi...