Günlerdir sana yazmamak için
Ellerimle kavga ediyorum
Öldürüyor bu acı
Azar azar yok oluyorum
Oyun oynuyorken içimde ki çocuk
Kadınlığımı uçurumlara atıyorum
Her parçam acı çekiyor
Yüreğimde devasa bir yırtık
Ne bir toprak alır seni
Ne kırk yama tutar bu yürek
Dönüp bakamıyorum uzandığın köşeye
Evimiz hala bıraktığın gibi
Havlunu yıkamadım
Kokun kalsın istedim
Acizlik değil, yalnızlık hiç
Hiç kimsenin kokusunu sevmedim böyle
Bu kadar bütünleşmedim
Şimdi
Öldürdüğün çocukluğumu istiyorum
Dikenler batıyor gül tenime
Anla beni, hiç kimseden af dilemedim
Ölüyorum sevgili
Affet
Hiçbir toprak almaz ikimizi
Gelirsen ömrümü veririm
Sonra sende yaşarım yüz yıl
Gel öldürme bizi
Temmuz / 2006 / Bodrum
Güler AtaşKayıt Tarihi : 16.7.2006 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir off çektim ki okuyunca, bunu ancak damdan düşenler anlar...Ne desem az gelir, dilerim duyulmuştur çığlığın...
Azar azar yok oluyorum
Oyun oynuyorken içimde ki çocuk
Kadınlığımı uçurumlara atıyorum
Her parçam acı çekiyor
Yüreğimde devasa bir yırtık
Ne bir toprak alır seni
Ne kırk yama tutar bu yürek ***
Sevdaya dair hüzün öyle işlemiş ki dizelere..Yüreğinizden sevgi hiç eksilmesin.
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (4)