KIRK ÜÇ YILLIK HASRET
Gün gelir de bir gün soran olursa,
Bir zamanlar “TÖL”de varmış desinler!
Bu mecnun halimi yoran olursa,
Tokat’a gönlünü vermiş desinler!
Özümü kaplamış okulun nuru,
Gözümde tütüyor kalenin suru!
İçimde kaynıyor halenin koru,
Tokat ruhu özü sarmış desinler!
Yeşil Irmak olmuş gönül selleri,
Çamlıbel’den aşmış sevda yelleri!
Tokat bağlarının gonca gülleri,
Bülbülü Şeyda’ya yarmış desinler!
Gündüzünde bahçe çiçek açardı,
Gecesinde şaka dozu kaçardı!
Hecesinde bile cahil naçardı,
İlimle dostluğu karmış desinler!
Bir tarafta Topçam yeli esince,
Gümenek’in bendi seli kesince!
Geyraz’ın yolları bana küsünce,
Kırk üç yıllık hasret zormuş desinler!
Pîr-i Fâni der ki; söze girmeden,
Bu yaman ayrılık öze girmeden!
Yaş kemale erdi güze girmeden,
Bitsin artık hasret yordu desinler!
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
18.06.2019 - İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 18.6.2019 01:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!