Bir eyyam harmanında tükenmiş tam kırk sene.
Bu kırk sene içinde kaç mutlu sene vardı?
Bakmayın çınar gibi dimdik görünüşüne...
Bedenim kırkta ama,ruhum seksene vardı..
Umut; karlı dağlardan ban el sallayan kız...
Umut; kehkeşanlarda yanıp sönen bir yıldız...
Umut; gönül evimi soyup giden bir hırsız...
Umut; ellere ceylan,bana hep canavardı.
Kervanım kırk senedir ilerliyor bir yolda.
Hayaller başka dalda,gerçekler başka dalda.
Gözüm olmadı benim şan,şöhret,para,pulda.
Menzil göründü gayrı,kervanım kervanım sona vardı.
15.05.2002
40.doğum günümde..
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!