Ellerimdeki çocuk yüreğim
Titredi sebepsiz yokluğuna
Budandı,filizlenen en açık yeşillerim
Ardına düştüm derin pusuna
Yarı mor,yarı lacivert akar kanım
Ateş renginden dönerken
Katlediyor toy umudumu,”SEN” li hatıralarım
Can’ım boğazlanıp yine de solurken
Lebinden şakıdığın baldan sözlerin
Hepsini birer birer süpürmekteyim
Hala bana ait,bendeki gözlerin
Lâkin onu da yanımda götürmekteyim
Serimde patlatılır her renk balonlarım
Kırk sekiz el ateş edilirken
Tek yokluğunla sökülür yamalarım
Şimdi elde ettiğim ben,”SEN” hiçliğe savrulurken.
22.04.2005 Cuma 17.04
Aylin Ayla SelçukoğluKayıt Tarihi : 7.1.2006 19:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aylin Ayla Selçukoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/07/kirk-sekiz-el-ates-edilirken.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)