Kırk sekiz Şiiri - Büşra İlhan

Savanlarda
Ve o ileri görüşlü hayvanlarda
Bir dağın yamacında
Bazen denizin ortasında
Çoğalıyordu sesler
Sesler ki duyulmayan
Sesler ki bazen hiç susmayan.
Savanlarda,
O ileri görüşlü hayvanların dişlerinin arasında,
Bazen bir denizin ortasında,
Zaman dünyaya ait değildi sanki.
Yahut dünya
Sararmış savanlara,
Karanlık dağlara,
Denizlere,
Ve ölü hayvanlara,
Sahip değildi.
Bir tünelden bilmem kaç otobüs geçiyordu
Bilmem kaç otobüsün içinde bilmem kaç yolcu
Ve kaç yolcunun içinde bilmem kaç acı
Bilmem kaç otobüs
Her gün bilmem kaç savanın
Kaç dağın,
Kaç denizin yanından
Kaç kez geçip
Kaç hayvana far tutuyordu.
Bilmem kaç hayvanın gözleri kızarıyordu
Henüz tanısı konmamış hastalıktan
Ve yine aynı hayvan yaşayarak sanki
Havanda su dövüyordu
Tam o anda mücadele anlam kazanıyordu
Göle maya çalıyordu bir hoca
Başka birileri kaşık kaşık yoğurt yiyiyordu
Yoğurt da, göl de, hoca da,
Aynı gezegende yaşıyordu
Hatta savanlar,
İleri görüşlü hayvanlar,
Dağlar, denizler, kimliği belirsiz daha niceler
Aynı gezegende yaşıyordu...
Aynı gezegende ayrışık,
Bütünleşik bazen,
Bazen okuma yazma bilmeyen bir çocuğun defteri gibi karışık.
Ve gezegen
Görmeyi unutan gözlerde
Bir yıldızla karıştırılıyordu
Bir gezegen,
İçinde hayatlar yeşerten
Kurutan bazen,
Bazen işleyen,
Bir gezegen
Karanlığın içinde bir leke gibi duran
El sallayan
Kokan
Korkan
Korkutan
Gülümseyen
Yaşayan
Nefes alan
Horlayan bir gezegen
Savanları
O ileri görüşlü hayvanları
Dağları
Denizleri
Ve nicesini
Ve daha nicesini
Karnında taşıyordu.