Kırk Parçaya Ayrılan Bir Tabut Bedenim

Kırk parçaya ayrılan bir tabut bedenim,

Kırk parçaya ayrılan bir tabut bedenim,
Işığı kesilmiş çocukluğumun türkülerinde
Dolu dizgin koşuyorum,
Dört bir yanım sarılı, dört bir yanım uçurum,
Mavi atlar yığılmış şakaklarıma, kurşun yarası şuurum…

Suların üstünde yürüyen bir adam giriyor korkularıma,
Mahmuzlarından kopmuş bir akşam çörekleniyor yüreğime,
Bir dağa yaslıyorum omzumu, dağ kalkıp gidiyor yerinden,
Nasıl ay ışığı örerim çocukların mavi atlasına
Hangi nakkaşın kaleminden düşerim anılarımı beyaz kağıda,

Gökkuşağı bu kez azap tohumları ekti insanın tarlasına
Maskeli bir balonun başrol oyuncusuyum…ipliklerden bir kolye
Boynuma takılan liyakat ödülü..heyhat kılavuzum tabut…
Yine dört ayak üstüne düşüyorum…şanslıyım…
Sağır yarasalar vurulmuş çığlıklarıma,,,vapur düdüklerinde kayboluyorum…
Akşam giriyor dört duvar arası düşlerime hep o..her şey özgürlük…

Şu anda caddelerde gezen bir insanın bedenine girmek isterdim…
Kışın ortasında dalgalarda yüzmek, en yüksek dağın tepesine çıkmak,
Bir ırmağı kendi hızında akmak, sırılsıklam aşık olmak bir kıza,
Bir treni kovalamak, bir geminin ardından yüzmek, bedavaya getirdiğimiz hayatı
Ölesiye yaşamak işte…yani saçma sapan bir şey işte..olsun..öylede güzel olur yaşamak…alışıla gelmişin dışında, kuralların dışında,,,kuralsızlıklar içinde yaşamak..

Bir ring arabasının dürbün deliklerinden, bir anda sızmak dışarı,
İlk gördüğün insanı kucaklamak…bir kıza laf atmak…iyi bir dayak yemek,
Üstüne acılı bir kebap, yanında bir ayran…koşup gitmek caddelerde,,,
Top oynamak çocuklarla..erik çalmak bahçelerden…bir sinemaya gitmek…
Dalıp gitmek bir macera filmine…yahu ne bileyim işte..bir mahkumun
Malu hülyası..başka ne olur…bırak ağır dağları yerinde kalsın…
Düdük sesi…haydi koğuşa…bahçede kimse kalmasın..zaten kafamızda da bir şey
Kalmadı…vay be…yarın sabah devam…on adımlık yerde neler yaptık sahi…