“Kırk Kırık Küp Kırkının da Kulpu Kırık ...

İşe yaramıyordu, baştan savma bir şeydi,
Parça parça kırılan, değişik biçimdeydi…

Buzdolabına ait, sebzeliğin kabıydı,
Şahsımı kurtaracak, bir kâr sağlayacaktı…

Dolaptan çıkarmakla, bir plân düşünmüştüm,
Oturma odasında, usul geliştirmiştim…

Anlatması çok uzun, kısa kesmem gerekir,
Atlamadan okunsun, anlaşılmayabilir…

Yalnız yaşıyorum ya, sokak kedileriyle,
Ev kedilerim de var, edebi terbiyeyle…

Konuya giriyorum, dikkatle okunmalı,
Saçma sapan da gelse, saygı da duyulmalı…

Bilgisayar sistemim, için tertibat yaptım,
Kocaman bir yazıcı, onu da asacaktım…

Karşımda bir televizyon, 81 ekran kadar,
PC ile bağlantılı, şahsıma uyum sağlar…

Odam oldukça dar, kediler koşuşturur,
Şahsımda astım vardır, bel fıtığı da zordur…

Bunlar ki sorun değil, Word şahsıma lazımdır,
Malzemeler uyumlu, hiç ayrılmamalıdır…

Bütün sır tertibatta, bir köşe oluşturdum,
Yer kaplamamalıydı, usulden huzurluydum…

Televizyon duvarda, 1 metre yükseklikte,
4 metre karşımda, batmayacak nitelikte…

Uzanmalı bir sistem, şahsım yere uzandı,
Balkon kapısı da var, yerime çok yakındı…

Yükselti yerleştirdim, bilgisayar üstünde,
Tam açılmış şekilde, montajlanmış biçimde…

Televizyonum ile karşı karşıya durur,
Açıldıklarında ve kullanıldıklarında…

Fare yerin üstünde, yer zaten parkedendir,
Yere uzanmışız ya, klavye elimdedir…

Yazıcıyı da astık, bir adam boyu kadar,
Sistem şahsıma uygun, bedene vermez zarar…

Sağ kolumun yanına, sebze kutusu koydum,
Buzdolabından alıp, sistemi oluşturdum…

Sebze kutusu altta, içinde gereçler var,
Değersiz malzemeler, lâzım olan her şey var…

Pek yer kaplamadılar, yazıcıyı da astım,
İri yazıcılardan, tellerle de bağladım…

Bağlantı uyguladım, çelik teller kullandım,
Paslanmayan cinslerden, ayrıntı hazırladım…

Ev telefonumu da, yukarıya kaldırdım,
Yazıcının üstüne, yine iple bağladım…

Tavandan gelen iple, başka da bağlantım yok,
Vida ve iki çivim, bağlantım yine de çok…

Sonra rastlayacaktım, sistemin çöküşüne,
Zarar görmeyecektik, bir şükür hürmetine…

Bir çengel zayıf olmuş, açılmış birden bire,
Sistemler yıkılacak, verecektim bir fire…

Neyse kısa keseyim, sistemim birden çöktü,
Bir bağlantı açılmış, çıktı büyük gürültü…

Cam kırıkları vardı, kediler kaçıştılar,
Şükür canları sağlam, görmediler bir zarar…

Bilgisayar yerdeydi, yazıcı tepe taklak,
Ev telefonum düşmüş, tüm sistem tepetaklak…

Bozuntuya vermedim, çayımı yudumladım,
Sonra kalktım yerimden, etrafıma bir baktım…

Önce yazıcımı aldım, camları kırılmamış,
Altına ve üstüne, tek bir zarar olmamış…

Yazdırmayı denedim, net bir şekilde yazdı,
Hiçbir sorunu yoktu, şahsım büyük kâr yaptı…

Bilgisayar ki sağlam, tek bir hasar görmemiş,
Ev telefonum dâhil, zarar dahi gelmemiş…

Cam kırıkları vardı, yazıcının değildir,
Nereden gelmişlerdi, her şey ki yerindedir…

Rabbime bin şükür ki, ortalıkta zarar yok,
Bu cam kırıkları ne, kırk parça kadardan çok…

Bakınca anladım ki, bunlar cam değil naylon,
Sebzelik kutusundan, parçalanmış alüvyon…

Bilgisayar sağlamdı, diğerleri de temiz,
Bir tevafuk oluşmuş, hiç zarar görmemişiz…

Tertibatın düşerken, yerçekimini almış,
Sebzelik kırılırken, yastık görevi yapmış…

(2013)