Kırk Kilit Vurdum Yüreğime

Mücellâ bakışlarımı kaçırır oldum senden
Savunmasız bırakır beni sana
Gece siyahı kirpiklerimi kapattım
Gardımı alırım hain
Serseri aklının
Muştularıma çentik atmasına

Taşınmaz mülk gördün sol yanımı
Oysa ismimi söylediğinde
Dudağım uçuklardı
Aklım ser/keş biraz da mayhoş olurdum

Zinhar değmeyesin gönlüme
Dilim kınından çıkmış keskin kılıçtır
Gailelerimi buram buram ıhlamur kokan
Hüzmelerinde bıraktım

Özüm özüne kalsada öksüzce
Ebem kuşağı altında
İhanetini yoldaş ettim kendime

Kırk kilit vurdum gönlümün sarayına
Girmesin sen gibi sevda cellatları diye
Oynadığın son oyundu
Kapattım kan kızılı perdeleri özüne