Kırk Beş Yıl Şiiri - Yıldırım Doğmuş

Kırk beş yıl olmuş gülüm
Senle ben biz olalı
Tek kanatla uçamazdım ben
Uçtum sen bana kanat olalı

Boş yanlarım senle doldu
Yuvada bir kız bir oğlan oldu
Öyle geçip gitti ki zaman
İki yanımız torunlarla doldu

Çalıştık aydınlık yarınlar için
Sende bende mum gibi eridik
Hizmetimiz oldu bu vatana
Ne güzel öğrenciler yetiştirdik

Ben sensiz nasıl yapardım
Tek başıma nasıl yaşardım
Yeniden gelsem dünyaya
Düşünmeden gene sana koşardım

Senle bütünlendim ben
Kana kana içtim sevginden
Her gün yalvarırım Yaradana
Benden alıp sana versin ömrümden

Anlatamam sana olan sevgimi
Görünen köy kılavuz ister mi ki
Nasıl anlatayım hangi birini
Dünyalar benim olsa tutmaz yerini

Sorma artık bana sevgini
Anlatmaya ifadem yetmez ki
Yokluğunu göstermesin yaradan
Sensiz ocak tütmez yüzler gülmez ki
01/09/2019