Kırk altı Şiiri - Büşra İlhan

Güçlüydün
Ve güçlü olmanın en acı portresiydin
Gözlerinde binlerce hayal kırıklığı
Binlerce acı gözlerinde
Bazen saklanırlardı bir kuytu köşeye.
Yorgun bakarlardı
Kırgın bakarlardı
İçi dolu bakarlardı
Yaşanmamışlıklara ve çoğu yaşananlara öfke kusarlardı
Bazen alıp başını bir dağ başına çıkarlardı
İçimi binbir yerden kırıp
İçimi binbir yerinden burkardı gözlerin.
Anne gözlerin diyorum
Şaşırmayı unutmuş gözlerin...
Silinmiyor gözlerimde çivi gibi asılı duran gözlerin.
Binlerce soruyu
Binlerce keşkeyi
Binlerce ahı saklıyorlar içinde.
Biliyorum kirlenmiş yastıkları yıkayışından
Ha bire her şeyi aklayışından
Toprağa dokunuşundan
Bir hayvana bakışından
Çiçeklerini sulayışından
Hep oldurmaya çalışışından
Adımlarını kısa atışından
Biliyorum bakışlarından...
Kadınsın biliyorum
Ama yine biliyorum acı acı unutmuşluğunu kadınlığını
Saçlarını bir köy evinde savurmuşluğunu
Yaşlılığını,gençliğini,çocukluğunu
Güneşte meyve kurutur gibi yaralarını kurutmuşluğunu
Ayaklarını, ellerini,
Sütten kesilmiş memelerini,
Şarkılarını,türkülerini,
Türlü türlü sitemlerini,
Dik başlı,düşük omuzlu yürüyüşlerini
Anne biliyorum.
Ama bakma öyle diyorum
Dikilitaş gibi kalacak beynimde bakışların.
Atamayacağım bu sesleri içimden
Her duyduğumda binbir kesik
Binlercesinin içinden
Çürümeye yüz tutmuş o tek meyve gibi içimi çürütecek bu ezik.
Gel otur dinlen bugün
Seni sarmalayacağım
Gel dinlen
Saçlarını ben tarayacağım.