Gezinirken buralarda ayaklarım pek yorulmuş,
derken dehşetli bir kapı gördüm, açık unutulmuş.
Sorgu etmeden kimseye, daldım hemen içeriye
Ahır kapısıymış açık unutulan, dünya diye.
Çokça gezindim burda kalabalık içinde yalnız
Yalnız kaldı yine akıllılar içinde, ben akılsız(!)
İçinde fikir olmayan beyin taşıyor, ınsanı,
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta