...
Kırıyorum kendimi bazı geceler.
Bu gece de onlardan sadece biri..
İçimdekileri anlatacak kimse yok,
içimdekinin bunu anlayacak hâli hiç yok...
Gözlerin odamın içerisinde koşuşturuyor,
çarparak aklıma
ve dökerek kalbimi, hayal kırıklığımın avucuna..
Kulağımda çınlayan sesini susturmak için konuştum kendimle.
Ama ben bile dinletemedim kendi dediğimi, kendime..
İlle de adın dedi kalbim,
Bir başkasını deneyebiliriz dedi dudağım,
Yeter dedi aklım,
Yetmedi mi bunca şey? dedi bana göz kırparak, Sancılarım ..
Kınıyorum kendimi bazı geceler.
Bu gece o kınamaların en sadesi..
Sadece Sen dediğin günlerin,
- Nasılsın? dememek için çuvala girdiği dönem bu!
Yokluğunun bile haberi yok, odamdaki varlığından
ve duvara kurduğum darağacında
resmini gözlerimin içine sallandırdığımdan..
Bazı geceler demeyelim,
çoğu gece
hadi bırakalım mütavaziliği
her gece
andım seni..
Bu arada,
bir an bile düşündüysen beni,
helal ettim gitti, kendimi....
Kayıt Tarihi : 25.10.2011 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!