Aferin ve maşallah, ne kadar da yakıştı,
Kalem tutacak bir el, taşı alıp fırlattı…
Sonra hiç yetinmedi, bağırdı küfür etti,
Vitrini parçaladı, Rab’bine lânet etti…
Bozuntuya vermedi, televizyonu açtı,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.