Kırıntım Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

KIRINTIM

Unutulmuş, haneyim yıkık
Aşınmış basamaklarım tozlu
Uykusunda loş, farazi, dumanlı
Aldanıştır mayhoş kokum
Bahçemde zakkumlar açar
Ezanlar yükselir, mahrum kıyımda
Omuzlarda azaba uğramış
Suskun adımlar götürür
Bitkin, yaslı, adamlar mahmur bakınır
Uyuşuk, miskin, iş bilmez kadınlar vardır
Cüzamlı hayır gelmez dilenir, tapınır
Zerrem tükenir inadına direnir
Kurulu düşümde umutlar vardır
Sönse de ferim döllenmiş tohumlar
Bedenlerde sürgüne hazır
Zikrinde adım kazılı karkın oğlu torunlarım
Susamış çatlıyor dudaklarım
Eteklerimden dökülür kırıntın
Yalvarıp minnet etmem
Candan cıksa da canım