Kırıntılar III Şiiri - Ruhsel Barışçimen

Boyumca çocuklarım; hala akşam olup babalarının korne sesini duyduklarında oleeey babam geldi derler...
Ben çocukken babamın arabasının korne sesini duyunca oyun arkadaslarıma hosçakalın demeden eve kosar tuvalete saklanıp kapısını kilitlerdim...taa ki terim soguyup yüzümün kırmızılığı normale dönene kadar...
Benim yüzümden ablamin dayak yemesine dayanamazdım...ama çocukluk işte oyundan da geri kalmaz koşar, oynar, terlerdim...ablam da yalvarmama dayanamaz izin verirdi sokağa çıkmama...
Çocuklar; koşar, terler, düşer, dizleride yara olur kanar...hepsi geçer gider...
Yeter ki yüreğine cam misali kırıntılar birikmesin...