Şurda arka cebimde taa çocukluğumdan kalma kırıntılar var...
Kimi arkadaslarımdan, kimi annemden arta kalanlar..Allahtan arka cebimde de unutu veriyorum...
Sahile her çıktıgımda aniden annanem yanımda bitiveriyor...birlikte hiç konuşmadan arka cebimdekileri balıklara atıyoruz...Bitmiyorlar bir türlü, el attıkça artıyor sanki...
Keske cebim delik olsaydı da saça döküle bitirseydim..zamanın sanki bonus etkisi var...tasidikça artıyor kırıntılarım...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var