Bayat bir ekmeği alıp dilimlediginde ufalanıp dökülür ya hani; işte bu günlerde yüregimde aynen öyle kırıntılarla dolu....Yoksa kırıklar mı?
Ben de tam çözemedim ya...Yürek bayatlar mı diyorum...
Düsünüyorum! ... Bayatliyan biseyler var, var da yürek değil...ask galiba...
Bayatladikça aşk ufalanip parça parça dökülüyor...Bende topladim kırıkları kuslara yem ediyorum....Uçup gelmediler mi sana?
Tembihliydiler oysa; özlemis, sana çok kırgin diyeceklerdi...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
sevgili ruhsel aşk bayatlamaz hangi yaşta olursak olalım aşk insanın yüreğinde, kalbinde çiçek gibi açar insanın hayata sarılmasına vesile olur...şiir çok güzeldi yüreğine sağlık Hicabi CEYLAN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta