Kırıntılar Şiiri - Tarık Torun

I

Mavi bir kavga tutar denize akar nehir
Boynu bükük karanfil kızıl akşamlı şehir
Direniş başkaldırı doğarken sarı yıldız
Bir haykırış içinde semadaki peri kız
Gümüş tepsi dolunay nur saçar halesiyle
Mahlûkat vecde gelir yerin gökten sesiyle
Kuzguni kanatları geceye dolan hüzün
Gün doğmadan ağarmaz göklere bakan yüzün
Ay ışığından aymaz sulara düşen gölge
Kendi ruhtan habersiz ruh arayan kör bilge

II

Çalıda karatavuk öter zamana karşı
Bir armoni içinde doğa söylerken marşı
Gürgenlerde tüneyen bahar renkli güvercin
Ormanın tenhasında sin sin oynarken in cin
Gecenin hengâmesi kolları makas gibi
Bulutlar katman katman gerilmiş bir kas gibi
Uzaklarda sallanır haşin ardıç dalları
Ufuklarda savaş var gün uzatmış kolları
Yamacın etekleri çimenin büyüsünde
Ağustos ikliminin böceğiyse süsünde

III

Zamanın zembereği boşalmış kuyularda
Işık hızıyla akan kan renkli duygularda
Mahmur gölge akseder rıhtımın kıyısına
Gece gizem yüklenir yıldızlar sayısına
Bütün mavi denizler bir duruşu beklerken
Yağmur yüklü bulutlar hüzne rahmet eklerken
Her şeyi yutan toprak yağmurun ezgisiyle
Selvi sıralanışı bağrının sezgisiyle
Ay ışığı sayıklar bir martı çığlığıyla
Lacivert gece yutar okyanus sığlığıyla

IV

Boyun büken laleler hangi hüzne müptela?
Hicran kuşatmasıyla içini saran bela
Gece çözmüş saçını sabahın tanyeriyle
Bir ferahlık kaplamış gözlerinin feriyle
Ülkeler değişse de değişmez acı rengi
Uluslar farklı farklı metanetse ahengi
Yankısında ağlayan dibi sonsuz uçurum
Her elemin içinde oluşan farklı durum
Sonucu değişse de her ölümcül düşlerin
Ayağa kalkmaz mı ki gönülden düşüşlerin?

V

Kül rengi zamanların lavanta bahçesinde
Esrik bir rüzgâr eser içi yanık sesinde
Paslı bir mavzer gibi uzanmış sinesinde
Boylu boyunca yatar kısalan gölgesinde
Kelebek tozu uçar rüzgârların hızıyla
Geceye name yazar o çoban yıldızıyla
Yoluna set vururken hırçın kaya künyesi
Vadilerin içinde çığlık karlı su sesi
Mırıldanarak mavi uzaklaşır gözünden
Gökler derinlik alır endazeli sözünden

VI

Acının esrarengiz nirengi noktasında
Gök renkli bulutlarla kutuplar ortasında
Yüzün uçurumları göklerin avucuna
Karanlık kümelenmiş geçmişinin ucuna
Karanfil burkulması aynada yansıması
Korkunun bedeli mi ruhlardaki siması?
Demir atmış kedere bütünün varlığıyla
Sıkıntı ilmek ilmek çökerken darlığıyla
Zamanın dalgasında oyalanırken gönül
Bütün ihtişamıyla kan kırmızı karanfil

VII

Müzminleşen sularda yılgın eser ışıklar
Yakamoz hayaliyle serden geçen âşıklar
Istırabın rengini döker sular üstüne
Nilüfer edasıyla kavuşur sonsuz üne
Yırtık gömlekli gece içine ayna tutar
Öksünür sarı şafak geceyi tümden yutar
Gecenin gözlerinde üşür söğüt dalları
Karanlık dehliz gibi yutar gizli yolları
Su taşan berrak dere vadide koşan duman
Bu âlemden habersiz balık suda Şaduman

VIII

Güvercin kanatları üstünde olur gölge
Ey aklı sorgulayan akıldan yoksun bilge!
Mağara kapıları bir efkâra açılmış
Kabak çiçeği gibi rüzgârlarla saçılmış
Günün ömrü azalmış sitemsiz akşamüstü
Bir hayale kurgulu yıldızlar ona küstü
Yörüngesiz sarkacın hangi zamana vurur?
Eğer sevda olmazsa bütün gönüller durur
Papatya tozlu temmuz soyunup sararmışsın
Duydum ki dağ ötesi gölgeni ararmışsın

IX

Gül rengi hazan düşen iki kaşın arası
Yerin iniltisi mi volkanların narası?
Deniz fenerlerinin ışıkla köpürmesi
Uzaklardan bir gölge sularda üfürmesi
Bir tutam ayışığı emilirken sularda
Bütün kâinat susmuş balıklar uykularda
Rotası iman yüklü tebessüm ve tefekkür
Derya içinde derya dalga keyfince köpür
Her akşam içli gazel suların yorgunluğu
Sukut içinde sukut kıyının durgunluğu

X

Bir koyak ortasında içlen zamana karşı
Dudaklarında türkü dizinde gençlik marşı
Uçurumlar üstünde menzile karşı dursa
Bir dervişin zikriyle yüreğin küt küt vursa
Yine de doyamazsın ruhun albenisine
İbadet ferahlığı eskimez yenisine
Kırıntılar acımaz sarızambak zamanı
Ruhun feveranıyla aks ederken fermanı
Çaresiz dert yok sanma zamanda sıkıntılar
Bir iştiyak içinde sararken kırıntılar

02.07.2015

Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya Öğretmeni