Yığılıp kalmış zaman sensizliğin üstünde
Yaşamıyorum bu anı yapayanlız duvarlar emiyor sözlerimi
Bir kapı aralasam gece giriverecek içeri
Sen diyorum sessizce sesim korkutuyor sessizliği
Tam zamanı çıkıp yok olmanın
Değmiyor yada değdiremiyorum yaşamı ruhuma
Senin üstüne saklı bir yemin saçma sapan oluyor ben yüceltmeye çalıştıkça
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta