Kırıntı Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Pantolonumu yaktı sigaranın külü
Düşüp, küçücük
Bir bisiklet daha olsa da kiralasak
Önlü arkalı yola koyulsak
Yol alsak ordu sahilinde
Karışsak dalgaların sisi içine
Bir bankta otursak konaklasak
Golden geldi ağızı ıslak
Bükülmüş bacakları terk edilmiş şehire
Geldi sevdirdi kendini yaşlı körpe
Körpe dedi ,yanımda saki ,genç demek
Bilirim elbet Kendi yaşlı
Ruhu genç demek
Suları yeşil karadenizin
Yeşil yeşil dalgaları serin
Ve çetin
Bir amca ve bir teyze
Teyze önde amca geride
Tüketmişler hayatı tek düze
Yürüyorlar şimdi el el
Kayaların yüzü serin
Karadenizin suları derin
Teyze getirmiş evden kırıntılarını ekmeğin
Besliyor martıları, martıların savaşı çetin
Doluştu martılar hepsi aynı köşeye
Kırıntılar karışıyor dalga ile denize
Hayatı yaşamasını sevin
Beslemesi gibi teyzenin
Martıların , hayatın bazen
Kırıntıların değerini bilin…