Kırım Hüznü Şiiri - Mehmet Yardımcı

"Zeval keldi, yurt bozuldu, kaç ve köç aldav ile, Gitti halklar, keldi yadlar başka al ve dil ile." Gaspıralı İsmail

Sibirya'ya
Sürgün treninde
Gözyaşlarını döke döke
Toprağından çalıp vagonlarla
Gönlü yorgun
Kırım Türklerini götüren katar
Taşkent'e, Fergana'ya
Buhara'ya varmadan
Bulgar, Rus, Ermeni
Ne kadar varsa yörenin
Ötede beride
Etnik kökenli kavimleri
Çöreklendi boşalan şehirlere
Kapıştılar Türk evlerini

Yüzyıllar boyunca halklara yurt olmuş.
Farklı kültürlerin sentezi
Yeşil Kırım'ın
Akmescit, Bahçesaray, Akyar'ında
Köy köy, sokak kokak
Bahçelerde nar çiçeği yerine
Alevlendi kor ateşi
Yüzlerce yıldır
Uysal insanların yaşadığı
Türk yurtlarının
Bir gecede adları değişti
Tanınmaz oldu çehreleri

Giray han döneminde kurulan
Kırım'ın en korunaklı kalesi
Akmescit'te
Ana Eli, Çeşmeci, Efendiköy,
Tahtacami, Mamak, Terekeli
Başka dillerle
Kayıtlara işlendi

Sibirya treninde yollar soğudukça
Suçsuz gözlerle insanlar
Uzaklaştıkça Kırım'dan
Bağı bahçesi harap olan
Bahçesaray'da
Karıştı siyahın tonlarıyla kaybolan düşler
Yandı anaların yürekleri
Sarı çiğdemler gibi
Sararıp soldu çocukların benzi
Utancından erken uyanan güneş
Solgun yüzüyle
Açma dedi güllere
Mor bülbüle ötme dedi
Az ısıttı evleri
Kırım Hanlığı'ndan yadigâr
Bir tek taşı bile bırakmamak niyetiyle hoyrat eller
Yakıp yıkarken şehirleri
Direndi var gücüyle
Salgır ırmağı kıyısındaki Kışlada
Nefs-i Müdafaa Taburunda Kırım Türkleri

Evliya Çelebi'nin
Hanlık döneminde
Üç yüz atmış köyü
On nahiyesi
Beş camii, üç tekkesi
Kiremit örtülü iki bin evi
İki yüz dükkânı
Han ve hamamlarıyla mamur
Müslüman Türk beldesi dediği
Akmescit'te
İlahi adalet bitti

Çatırdağ'dan doğup
Bereketini Akmescit'e saçarak
Azak Denizine uzanan Salgır ırmağı
Zor taşıdı suların sancısını
Çiçeklerin tümü kan kırmızısı açtı
Baharda beklerken turnaları
Harap ettiler sürgün yıllarında
Karay Türkleri'nin ibadethanesi
Kenesa'yla
Akmescit ortasında Cami-i Kebir'i

Kalgay Sultan Sarayı avlusunda
Mengli Giray Camii
Salacık'ta
Hacı Giray Han'ın türbesi
Mimar Sinan'ın yaptığı
Gözleve’deki Han Camii
Hansaray
İnim inim inledi

Kültürel miras içinde
Paylaştı halk duvarlarla kimsesizliği
Akmescit'te
Bahçesaray'da
Ahengini yitirdi
Günde beş nefes
Uzaklardan gelen ezan sesleri
Yasak Şehir Sivastopol'da
Tutsakların
Türkülere vurup özlemlerini
Karadeniz'e baktıkça
Kanayıp durdu yürekleri
Oysa en çok
Osmanlı döneminde
Akyar olarak anılan
Sivastopol'a yakışırdı hürriyet
Kimse unutmadı mücadelesini
Kurşuni renk tonlarına inat
Tarihi gerçeklerin
O idi asıl şahidi

Antik dönemden beri
Deseninde
Saka Türklerinden arta kalan
Anadolu nakışlarını haykıran heybesi
Yaşı bilinmez
Yörede
Hangi Türk kavmi dokumuşsa
Tapu senedi gibi
Anadan kızına miras
Türk motifli kilimleri

Taşsız mezarların altında.
Taşları delerek büyüyen
Sabır otları gibi sakin
Kırım halkına
Sürgün yılları
Hiç olmamış sayılsa da
Durur kitapların
Zulüm kokan
Savaş kokan sayfaları

Hiç unutulur mu anılar
Türkülerin uzun havalarında
Ayrılık acısı inlerken
Geçer mi yürekteki sancısı
Bahçesaray
Akyar
Akmescit'in
Bir gün Sorulur elbet hesabı