Kendi içine dönen kilit gibisin
dışına kapattığın kapılarda.
uzaklaşsam,
kendi ayak sesime yabancılaşır ömrüm.
hayat dediğin nedir ki?
su içimi, kanat çırpımı, kibrit yanımı…
geçer gider suyun akışı gibi.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Kendi içine dönen kilit gibisin
dışına kapattığın kapılarda.
bu bölüm hepimize yetmiş anlaşılan..bir de final var tabii..Nazım oyunu diye bilirim bunu,tam yerinde kullanmışsınız,derinlik ve yakışıklılık katmış şiire..
selam..
Yüreğinize ve kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta