Kendi içine dönen kilit gibisin
dışına kapattığın kapılarda.
uzaklaşsam,
kendi ayak sesime yabancılaşır ömrüm.
hayat dediğin nedir ki?
su içimi, kanat çırpımı, kibrit yanımı…
geçer gider suyun akışı gibi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
