Kırılsın ellerim Şiiri - Yalçın Güler

Kırılsın ellerim,
Yazmadığım tüm zamanlar,
Kelimeler ardında kalan gölgelerinim.
Mısraların ardında kaldı kelimelerim.
Hangi satırda sen…
Orada yalnızlık oldu şiir.

Orada vurulur kahır,
Orada kalır
Avuçlarımın terli-tuzlu izi.

Saçlarımda parmaklarım kalır…
Sonsuzluğa uzanan sabırdı saçların.

Kalır,

Her şey kalır.

Uzaklar kalır…

Yakın kalır…

Sen kalır içimde, dağ rüzgarı.
Ellerin kalır ellerimde.
Dolandığında kalemleri ayrılığın ellerime.

Ne yazsam olmaz….

Yazılmamış resimler kalır…
Ardında tarih yok çerçevelerde.

Hüzün kalır geride.
İki elim semada kalır.
Aha! !
Şuracıkta Yusuf kalır.
Beride Ahmet Mustafa kalır.
Ağlamak kalır şehirlerimde.
Her şey kalır.

Gidersem elbet gidilir bilinmez şehre.
Sancı kalır
İz kalır
Yara kalır
Beyaz bir kefenden geriye
Memo’nun ak tüyü kalır.