bir ayağım kuzey
bir ayağım çıkmaz yarıkürede
çaresiz ikindilere verdim odalara sinmiş ezgileri
kan çiçekleri büyütüyorum
gönül ağrısıyla harlanan vicdansız bir ateşte
seni bana bırakmadılar çocuk!
hayata bırakıldın öylece
bir tek şiirimiz var şimdi
tutunacak son dal, en kısa köprü ruhlarımıza
çünkü yokuş ve dar
çünkü çok uzun öteki yollar
yar başına sürüldüm
ayağım ağır prangada
yırtık bir uçurtmayla avuçlarımda
kanadığım her dize
cehennem nöbetlerinde gecenin
bir adet “müebbet” yazıyorum hesabıma
derdin adı özlem
derdin adı ben
kırılsın bu zincir artık
nasıl kırılacak
nereden kopacaksa!
(16 Ocak 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 16.1.2004 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hicabi Ceylan
hıfzı özbekmez
Açar yediveren kan çiçekleri
Türkü mü, siir mi, agit mi yoksa
Açar yediveren kan çiçekleri
Bölük bölük olmus çaylar dereler
Hiçbiri denize varabilmezmis
Duvarlarin dibinde bir yarali gül
Gülleri solduran gülebilmezmis
Bu sehrin üstünü duman sis almis
Tomurcuk çiçekler kana belenmis
Daglar çiçek açmis, usta dert açmis
Umudun goncasi kan çiçekleri
Z.Livaneli
''Müebbet''siz hesaplarınıza.:) Saygılarımla
Ecdat Armağan
hayata bırakıldın öylece //.............. bu iki dizen beni coooooooooook etkiledi....tahmin edebilirsin...siirin muhtesem, tuylerimi urpertti...tebrikler koca yurek....sevgiyle daima...
TÜM YORUMLAR (13)