açardın
mordu rengin
ne kadar sıçrasam ötelere
dönüp gelirdim
yitirmeden
kokunu tenim
dağıtsın beni
hüzün kasırgası
çözülsün o sıkı düğüm
kalbim
eprimiş aşk bohçası
kırılmış
gülüşten anahtarım
değil açılası
rüzgarca
gülce
girdiğim kapın
2
bir güz daha sardın
üstüne
bu eski yaranın
ey üzünç tanrıçası
çapanla ayıkladın
gülüşlerden
hayatı
3
(kurma o düşü artık çocuk
hava döndü
sevme kendini
gevşetirken toprağı
boşuna çaba
bolluk olsun
gül koksun
tohum çürüdü)
Umut GermeçKayıt Tarihi : 14.12.2008 05:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!