Kırılmış şişeler Şiiri - Erbil Tanis

Kalbimin odasına şöyle bir baktım
sensiz kalmış gönül çöl olmuş meger
vuslatlar üstümde tuhaf duygular
kırılmış pencereler hatta şişeler

ben bilsem feleğin bu zulmünü
bozardım belkide bütün çoğunu
kırmazdım kalbini nede onurunu
kırılsın şiseler hem pencereler

yol yakın olsada geriye dönsem
tutup ellerimle dünü getirsem
yeniden başlayıp yeniden sevsem
kırık pencereler hatta şişeler