Uçmuyor artık sevda kuşum, kırılmış kanadı,
Kurumuş bir gül ile o yar beni sınadı.
Yıkadım gül suyu ile hediye ettiği, yar kokan mendili,
Görmezseydim üç beş gün onu, gönlüm hemen bunardı.
Gönlüm açmış sevda defterini, sevdiğine sunuyor,
Isıtmayınca o yarin sevda güneşi, bedenim donuyor.
Tükense dizlerimin takati, kalmazsa da gözlerimde fer,
Mecnun misali her gördüğüne, habire sevdiğini soruyor.
Bizar oldum gönlümden, sevdanı çeke çeke,
Biri yok ki, sevda tohumlarını, gönlüm tarlasına eke.
Yağdırmazsa yüce mevlam rahmet yağmurlarını,
Bülbül gibi şakıyan dilim olur o zaman keke.
02/02/2006
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 12:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!