Kırılmış fayım
Okunu fırlatacak çekilmiş yay gibiyim
Kopmaya müsaitim, artık germeyin beni
Patladı patlayacak kırılmış fay gibiyim
İçimi boşaltacam artık yormayın beni
Yüreğim yaralandı, parça parça döküldüm
Aç gözlü sofrasında, boynu bükük dikildim
Yükümü omuzladım bir kenara çekildim
Kulakları kapattım artık sormayın beni
Nefsine sahip çıksın, nefes alıp verenler
Yaralarım üstünde, zevk-i sefa sürenler
Kartal gibi yüksekte, her halimi görenler
Gözlere perde çekin artık görmeyin beni
Artık adetten oldu, boşa kürek çekmeler
At gibi şaha kalkmiş, söz veripte ekmeler
Düşenin dostu olmaz bir de dosttan tekmeler
Kolum kanadım kırık artık sarmayın beni
Aras'ım kalpte sevgi, budur benim zaafım
Hatam var ise benim, tüm dünyayadır affım
İnan ki siyahım yok, boydan boya şeffafım
Vücudum sırça gibi, artık kırmayım beni
İSHAK ARAS
ishakaras( mihman)
26 Nisan 2020
Kayıt Tarihi : 26.4.2020 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatam var ise benim, tüm dünyayadır affım
İnan ki siyahım yok, boydan boya şeffafım
Vücudum sırça gibi, artık kırmayım beni"
Sitem dolu bir mektup olmuş dizeler...
Kaleminize, yüreğinize sağlık...
Şiirinizi okurken aklıma geliveren türkü:
Yaralarımızı kim sarar, belli değil...
Yeter ki biz, bizi kırmayalım Ozanım...
Tebrikler bu güzel şiire...
TÜM YORUMLAR (2)