Kırılmış bir çocuk
saklanmıştır içimizde...
Ne zaman yüreğimizin
üstüne düşsek,
saklandığı yerden çıkar sessizce...
O vakitler işte, dizlerimiz değil yüreğimiz kanar...
Gözümüzden yaşlar içimize içimize akar...
Kifayetini yitirir sözler, yeri göğü sessiz hıçkırıklar kaplar.
Ne kimse gözyaşını görür
Ne yaralarını.
Sağır dilsiz olur yürekler,boğazına düğüm düğüm olur nefesin.
Soranlara hiç dersin.
Kocaman bir hiç olmuştur tüm yaşananlar...
O saatten sonra tüm mevsimler kıştır, koca dünya ise boş,
Bakışlar anlamsız, tebessümler sahte.
Güneş doğmaz artık yüreğine,senin için yaşanan kap kara gece...
Kimsenin duymadığı yeri göğü inleten bir çığlık içinde...
SuZi
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!