Kırılmış bir gökyüzü Şiiri - Erol Yavuz

Güçlü olmayı denedim
gülemedim
güçsüz oldum
ölemedim
sevmek ayrıymış
sevilmek ayrı
bilemedim
ne içinde olabildim çemberin
ne dışında
karanlık bir gecede
simsiyah açan bir gül
göremedim...

boşlukta salınan bir ip
sönmeye çalışan bir mum

aşk sanmıştım yüklemlerini

denizde boğulan balık
gemide ölen denizci

kaç kez sektirdin
umudu su üstünde
kaç adım atabildin
ufka bakarak
küçücük bir gemide

bak şimdi
kırılmış bir gökyüzü
en büyük penceremin
ellerimi kanatan yıldızları...

ağustos 07 İzmir