Kırılmış Aynalardan Baktım Eskimiş Yüzüme

Kırılmış aynalardan baktım eskimiş yüzüme
Firarlara vurdum yüreğimi
Bu gece yalnızlığımı hatırladım her gece olduğu gibi
Yine sana mühürledim yeminleri
Gelmelerine dair hayaller kurdum, gitmediğin halde
Öyle bir inandırdım ki kendimi
En sonunda bende inandım yokluğuna
Uzak diyarlarımı yar edindin kendine
Ondan mıdır bendeki bu boşluğun
Ondan mıdır bilinmezlere yokluğum
Gecelerimi yazdım gözlerine
Hayallerime yandım yokluğunda
Yakılmış şiirlerde kaldı yangınlarım
Oysa ellerim senin sıcaklığında
Gözlerim sen diye bakar her sevdaya
Bir yıldız daha kaydı ömrümden bu gece
Bu kaçıncı dileyimdir
Sayamadım
Saymalara gücüm yetmedi sevdiğim
Seni sevmeye ömrüm...
Ayrılığım yardan değil; candan oldu sen gidince
Yabancı kaldırımlar çiğnedim seni ararken içimde
Seni sevmelere yandım
Dönmelerine yandım
Yollarına serdim günahlarımı
Ayrılık şarkılarında aradım ismini
Bilmediğim yerlerde aradım seni
Kendim kayboldum boşluğunda
Bitmedi
Bitiremedim içimdeki seni
Gelme artık
Hiçbir kıymeti kalmadı varlığının
Yabancılaştı gözlerim sana.
Nasılda tutkundum oysa;
Nasılda vurgundum,
Nasılda yanmıştım yokluğunda.
Yoktun,
Olamazdın yakınlığımda.
Ölümün soğukluğuna kattım yokluğunun ateşini
Diri diri gömdüm hayata kendimi
Ölemedim
Onu bile beceremedim
Öldürmeye kıyamadım içimdeki sevgini
Yenildim
Harcandım ayrılığınla
Ama benliğimdeki anlamını unutmadım adının
Gelme artık
Hiçbir kıymeti kalmadı varlığının...