Servetim mülküm benim olmadı.
İnsanın kendisidir yaşamla ölüm.
Ülkemde insanıkla şeref kalmadı.
Hak hukuk ister isyankar gönlüm.
Çoktan görmüşüm saçımda aklar.
Konuşmaz olmuş diller dudaklar.
Anlatır yılları buruşmuş yanaklar.
Hak hukuk ister isyankar gönlüm.
Çiçeklerim gülüm açsaydı keşke.
Adaletsiz ülkede yaşamak başka.
Bazen esir oluyoruz biz bir aşka.
Hak hukuk ister isyankar gönlüm.
Fehmi.
Taşlarla dolmuş bakımsız yolum.
Kırılmıştır benim kanadım kolum.
Lal olmuştur şimdi konuşan dilim.
Hak hukuk ister isyankar gönlüm.
Fehmi Tazegül
Kayıt Tarihi : 25.6.2025 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!