Kırılmak Şiiri - Yorumlar

Jale Kozkaman
109

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Oysa ne meyve tohumları vardı dallarımda...
Her gelen kırmaktan korktuğunu söyledi
Ama en çok kıran da onlar oldu.
O kadar kırıldım o kadar geriye sardım ki varoluşumu
Ne kök salabildim ne de meyve verebildim
Yaralarımı sarmaya çalışmaktan.
Tam iyileşip yüzümü güneşe döndüğümde ise

Tamamını Oku
  • Reyhan Altaş Şairler Dünyası Grubu
    Reyhan Altaş Şairler Dünyası Grubu 19.07.2014 - 01:27

    Yüreğinize sağlık şiiriniz anlam dolu mısralarınız için kaleminizi candan kutlarım başarılarınızın devamını diliyorum.Saygı ve sevgilerimle.Ant

    Cevap Yaz
  • Cemal Karsavran
    Cemal Karsavran 17.07.2014 - 20:25

    Tam iyileşip yüzümü güneşe döndüğümde ise
    Arkadaki dallarımın kırılma sesi başlıyordu.
    Sen duymuyordun
    Çünkü rüzgar yapraklarımla sevişiyordu.
    Ve onun sesi daha dinlenesi geliyordu
    Her kırılan dal küçültüyordu beni
    Daha az yer kaplıyordum gönlünde.
    Ve sen artık ne görüyordun ne de dinliyordun
    Ve böylece ben ilk tohuma kaçıyordum
    Kuruyarak, içten içe çürüyerek.
    Başka bir baharda tekrar varolmak için sessizce bekleyerek.

    değerli şair..e..hayatın neler getirip neler götüreceği belli olmaz..her gün yeni bir umuttur...yeterki sen umudunu yeşil tut....sevgi ve saygılar...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta