Ömrümü kuşlara döktüm.
Döküldüm çatısından hayatın
Çıplak sözler akıttım, kısa öfkeler,
yalnızlıkların kırılan yüzlerinden
kayarak geldim...
Aklınıza çarparak çoğalan yalnızlığın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta