Kırılır Kardeşim Şiiri - Mehmet Yaş

Bir sırça köşk senin gönül dediğin,
Kırılır kardeşim, kırılmaz deme!
Temelden yoksunsa inşa ettiğin,
Yıkılır kardeşim, yıkılmaz deme!

Kendini ger hayat denen gergefe,
Birazcık cesur ol, biraz da efe,
Düşünebildiğin en son hedefe,
Varılır kardeşim, varılmaz deme!

İnsan olan sürsün, insanca sefa,
Sen kul iken kula eyleme cefa..
Her insan hayatta bir iki defa,
Yanılır kardeşim, yanılmaz deme!

Zulmün gücü yetmez Mevla korursa,
Gönül sabretmeli neyi bulursa,
Zaman bir yaraya merhem olursa,
Sarılır kardeşim, sarılmaz deme!

Yere düştüğü an bahtın yıldızı,
Kaldır da vicdanın duymasın sızı..
Bence kötülerin en hayâsızı,
Sıkılır kardeşim, sıkılmaz deme!

YAŞ’ım; türlü hülyalara dalsa da,
Hayat verdiğini geri alsa da,
Mazi her ne kadar acı olsa da,
Anılır kardeşim, anılmaz deme!

01.12.1975 / Sinop