Kırılır Biblolar Şiiri - Turgut Uzdu

KIRILIR BİBLOLAR

Hayat bu kadife eldiven içinde yumruk
Bazen düşüncelerine vurur kör kurşunlarla
Bazen okşar
Yazgıymış, şansmış, talihmiş tesellisi
Aslında kişi kendi kararını sever, ona koşar

Hangi insan mevsimlerin sırasını değiştirmiş
Kim kar rengini siyaha boyayabilmiş
Burun nereye bakıyorsa oradır yön
Keşkeye pişmanlık sarılmaya görsün
Aynı noktaya dön Allah dön

Vitrine dizilir her defasında yeni bir biblo
Cilalanır süslenir püslenir
Gözlerde hayranlık, yürekte sevgi
Bakışlar bibloya dolaşır ulaşılmazlarda
Yanlışlar küçültülüp göğüslenir

Omuzda bir çuval hatıra
Her geçen gün dolar
Mutluluğun rengi bir tarafa acının
Ne göz gözüne benzer ne söz
Eşi benzeri yoktur baş tacının

Eskiden kırılsa bir biblo dünya yıkılırdı
O kadar çok kırık kaldı ki yüreğimde
Dünya hala dönüyor
Işıklar sönerdi gözlerimde günlerce
Cılız bir mum bile artık sönmüyor

Yorulur bir gün ayaklar
Bir bahane bulur ekleyip bin bahaneyi omuzundan
Yeni bibloya rafta bir yer bulur
Eskisini alır kızgınlıkla
Tam gölgesinin kafasına vurur.