Konma bülbül güle konma
gül perişan dal kırılır
çıkmasın ağzından tek kelam
ok perişan yay kırılır..
...gülün ömrü tek mevsimmiş
...seven yürek gülmez imiş
...kim onmuşki onmaz imiş
...dil perişan söz kırılır..
yeter bülbül dertli ötme
feryadı figana katma
gam satıpta derdim artma
bir gün gelir dil kırılır..
...acemi şairim neyler
...başka bilmez bunu söyler
...yok oldu ağalar beyler
...yeter artık bel kırılır..
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendimin..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!