Kırılgan Tabu Şiiri - Kubilay Yıldız

Kırılan parçasıydı ömrümün, giderken yanımda götürdüğün
Ömrümün en amansız fırtınasıdır gidişin
Sarsılma inançlar içinde paramparça duran, çeliğin o mahzun hüznüdür
Suya kavuşma özlemidir, içimdeki ateşi söndürme isteği
Seni sevmekti ömrüme şekil veren, düzleten
Avuçlarındı gömüdüm, göğsündü mabedim
Tanrılardan bile gizledim
O yüzden gizli aç kollarını, kapılarını serbest bırak kimseler görmesin
Ömrümün yarısındayım sevgili,
Bırak tapınayım, kendi cehennemimi yaratarak
Cesurum en az senin kadar bilesin
Tutuşturuldu çünkü tüm sevinçlerim, umutlarım yok sayıldı
Bir sen kaldın içimde, dağılmadan kalan
Korkuyorum kaybetmekten
Hadi sımsıkı göm beni göğsüne,
sığınak köşelerine sığınma isteği hakim içime
Hadi!
En gizli sığınağım, en eşsiz mabedim
Hadi sarıl bana kıyamet kopmuş gibi, tüm prangalarını kırarak
Çocuklar gibi ağlamaklıyım
Ve göğsünde ağlamalıyım bağırarak.

Kubilay Yıldız